-
1 stracić
* * *pf.1. (= nie mieć już więcej) lose; stracić cierpliwość do kogoś lose one's patience with sb; stracić cnotę/dziewictwo lose one's cherry/virginity; stracić energię l. zapał run out of gas; stracić głowę dla kogoś be swept off one's feet by sb, fall for sb; stracić z czymś kontakt lose touch of sth; stracić matkę lose one's mother; stracić posadę lose one's job; stracić liście ( o drzewie na jesieni) shed leaves; stracić na wadze lose weight; stracić orientację lose one's bearings; stracić panowanie nad sobą blow a fuse, go off at the deep end; stracić panowanie nad samochodem lose control of the car; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control; stracić równowagę lose one's balance; stracić życie lose one's life; (= polec) perish; stracić rachubę czasu lose the track of time; stracić twarz lose one's face; stracić urodę lose one's looks; stracić wątek lose one's train of thought; stracić grunt pod nogami have the ground taken l. cut from under one's feet; stracić kogoś z oczu lose track of sb; stracić pokarm stop l. cease milking; stracić rozum l. głowę lose one's head; stracić władzę fall from power.2. (= nie zarobić) lose; stracić na akcjach sink capital l. money in shares; niech stracę! my loss!, never mind (the loss)!, what the hell!3. (= nie wykorzystać) waste; (= roztrwonić) squander; stracić okazję/szansę waste an opportunity/a chance.4. (= stać się gorszym) lose; stracić na sile (np. o burzy) abate; stracić na atrakcyjności lose in attractiveness, become less attractive; stracić w czyichś oczach come down in sb's opinion.5. ( skazanego na śmierć) execute, put to death.pf.1. disappear, vanish; stracić się z oczu (= przestać się widzieć) lose sight of each other l. one another.2. (= przestać się kontaktować) lose track of each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stracić
-
2 stra|cić
pf Ⅰ vt 1. (przestać mieć) to lose [posadę, ząb, przyjaciół]- stracić bliską osobę to lose sb close- stracić szacunek dla kogoś/czegoś to lose respect for sb/sth- stracić czyjś szacunek to lose sb’s respect- stracić słuch/głos/życie to lose one’s hearing/voice/life- stracić pamięć to lose one’s memory- stracić władzę w nogach/dużo krwi to lose the use of one’s legs/a lot of blood- stracić dobrą figurę to lose one’s figure- stracić kontakt z kimś to lose touch with sb- miejsce pracy straci 100 osób a hundred jobs will be lost- powieść wiele straciła w tłumaczeniu the novel lost a lot in translation- najwięcej stracą rolnicy the biggest losers will be farmers- partia straciła wiele głosów w wyborach the party suffered heavy losses in the election ⇒ tracić2. (zmarnować) to lose- stracić okazję/szansę to miss an opportunity/chance ⇒ tracić3. (wykonać wyrok śmierci) to execute- został skazany na śmierć i stracony he was sentenced to death and executed- został stracony na krześle elektrycznym he was executed by electric chairⅡ vi (stać się gorszym) to lose- okolica wiele straciła the place lost a lot (of its beauty/attraction)- stracił na humorze na wieść o wyniku his spirits sank when he heard the result ⇒ tracićⅢ stracić się przest. (zniknąć) to disappear into thin air, to become lost- stracić się w świecie to be lost to the world■ stracić orientację to lose orientation- stracić energię to run out of steam- stracić głowę to lose one’s head- stracić głowę dla kogoś to fall for sb, to fall head over heels for sb- stracić kogoś/coś z oczu to lose sight of sb/sth- stracić na wadze to lose weight- stracił pięć kilogramów he lost five kilos- stracić panowanie nad pojazdem to lose control of a vehicle- stracić panowanie nad sobą a. nad nerwami to lose one’s composure- stracić poczucie rzeczywistości to lose one’s grip on reality- stracić pokarm a. mleko to lose one’s milk- stracić rozum to lose one’s mind- stracić serce do kogoś/czegoś to be disillusioned with sb/sth- stracić się z oczu to lose sight of each other- stracić w czyichś oczach to go down in sb’s estimation- stracić wątek to lose the thread- niech stracę easy come, easy go!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stra|cić
-
3 zgubić
(-bię, -bisz); vb; od gubić* * *pf.1. (= stracić) lose; zgubić oczko dzierganie miss a stich; zgubić drogę get lost, lose one's way; zgubić wątek lose the thread; zgubić takt miss the bar; zgubić rytm miss the rythm; lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć it's better to lose sth with the wise than to find sth with the stupid.2. (= doprowadzić kogoś do klęski) bring sb to ruin, bring about sb's destruction; zgubiła ją zazdrość jealousy brought her to ruin.pf.1. (= zabłądzić) get lost, lose one's way; zgubił się w plątaninie ulic he got lost in the web of the streets.2. (= stracić orientację w czymś) get mixed up l. confused; zgubić się w szczegółach get bogged down in details.3. (= wzajemnie stracić się z oczu) lose the sight of each other; zgubić się w tłumie get lost in a crowd.4. (= zostać zgubionym) get lost, be mislaid; gdzieś zgubiły się moje okulary my glasses are missing somewhere.5. (= doprowadzić się do klęski) bring about l. engineer one's own destruction; zgubiła się przez swoją zazdrość jealousy caused her own destruction, jealousy lost her.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgubić
-
4 zagub|ić
pf Ⅰ vt książk. 1. (zapodziać) to lose [książkę, list]- zagubione dokumenty/zdjęcia lost documents/pictures2. przen. (stracić) to lose [wrażliwość, tożsamość] Ⅱ zagubić się 1. (zginąć) [zdjęcie, list, dokument] to get lost 2. (stracić orientację) [osoba] to get lost- zagubić się w lesie/tłumie to get lost in the forest/in a crowd3. przen. (zostać utraconym) [idea, istota] to become lost 4. przen. (stracić przytomność umysłu) [osoba] to get confused- pytana o tyle rzeczy naraz, kompletnie się zagubiła she was asked so many questions all at once, she got completely confusedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagub|ić
-
5 zgub|ić
pf Ⅰ vt 1. (stracić) to lose [pieniądze, klucz, rękawiczki]- wczoraj zgubiłam parasol yesterday I lost my umbrella ⇒ gubić2. książk. (narazić) to be sb’s undoing książk., to bring [sb] to ruin książk.- zgubiła go zachłanność his greed was his undoing a. brought him to ruin- zgubiła go fałszywym oskarżeniem her trumped-up accusations brought him to ruin ⇒ gubić3. pot. (zmylić) zgubić pościg to shake off one’s pursuer(s) ⇒ gubić 4. (zabłądzić) zgubić szlak to get lost, to lose one’s a. the way- zgubiła z oczu ścieżkę she lost sight of the path ⇒ gubić5. przen. to lose- zgubić myśl to lose one’s train of thought- zgubić rytm/takt to lose the beat, to be out of step- zgubić wątek to lose the thread ⇒ gubićⅡ zgubić się 1. (zabłądzić) to get lost, to lose one’s way- zgubili się w lesie they got lost in the woods ⇒ gubić się2. przen. (stracić orientację) to get lost a. confused- czytaj wolniej, zgubiłam się read more slowly, I’m lost ⇒ gubić się3. (stracić się z oczu) to lose sight of each other- zgubili się w tłumie they lost sight of each other in the crowd ⇒ gubić się4. pot. (zapodziać się) to get lost, to be mislaid- gdzieś mi się zgubiły te zdjęcia I’ve mislaid the photos ⇒ gubić się5. (sprowadzić na siebie nieszczęście) to bring about one’s own downfall książk.■ lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć przysł. (it’s) better to lose with a wise man than win with a fool książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgub|ić
-
6 orientacja
orientacja [ɔrjɛntaʦ̑ja] fzmysł orientacji Orientierungssinn mstracić orientację die Orientierung verlieren\orientacja seksualna sexuelle Neigung -
7 orientacja
сущ.• направление• ориентация• ориентирование* * *orientacj|a♀ ориентация; ориентировка;stracić \orientacjaę потерять ориентировку; \orientacja lewicowa полит. левая ориентация
* * *жориента́ция; ориентиро́вкаstracić orientację — потеря́ть ориентиро́вку
orientacja lewicowa — полит. ле́вая ориента́ция
-
8 orientacj|a
f ( Gpl orientacji) 1. sgt (w terenie) sense of direction- stracić orientację w lesie to lose all sense of direction a. one’s bearings in the wood- brak zmysłu orientacji to have no sense of direction- orientacja przestrzenna spatial imagination2. sgt (rozeznanie) knowledge- orientacja w dziedzinie polityki zagranicznej a knowledge of foreign policy- wykazywała całkowity brak orientacji w ekonomii she had no knowledge whatsoever about the economics3. (poglądy) orientation- orientacja polityczna/seksualna political/sexual orientationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > orientacj|a
-
9 pogub|ić
pf Ⅰ vt to lose [przedmioty, pieniądze]- pogubiłem wszystkie moje rękawiczki I’ve lost all my gloves- dzieci pogubiły mi wszystkie długopisy the children have lost all my pens- tak uciekali, że aż buty pogubili they were running so fast that they lost their shoesⅡ pogubić się 1. (zostać zgubionym) [przedmioty] to be lost- pogubiły mi się wszystkie chusteczki do nosa I lost all my handkerchiefs2. (stracić orientację) [osoba] to get lost- pogubiliśmy się w lesie we got lost in the forest3. (zostać rozłączonym) [osoby] to get split up- pogubiliśmy się w tłumie we got split up in the crowd4. (zaplątać się) [osoba] to get confused- już się pogubiłem w tej całej historii I lost track of the storyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogub|ić
-
10 zgłupi|eć
pf (zgłupieję, zgłupiał, zgłupieli) vi pot. 1. (zwariować) [osoba] to become stupid; [komputer] to go haywire- zgłupieć na starość to lose one’s marbles pot.- zgłupieć do reszty to go completely out of one’s mind- czyś ty zgłupiał? are you nuts? pot., are you out of your head?- można zgłupieć it’s enough to drive you a. anyone crazy- jeszcze nie zgłupiałem, żeby tyle płacić I’m not crazy enough to pay that much- zgłupieć od oglądania telewizji to grow stupid from watching too much television- zgłupieć ze szczęścia to bliss out pot.2. (stracić orientację) [osoba, pies] to get confused, to become disoriented- zupełnie zgłupiał na mój widok he got completely confused when he saw meThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgłupi|eć
-
11 orientacja
-i; -e; gen pl; -i; ftracić (stracić perf) orientację — to lose one's bearings
* * *f.1. ( w przestrzeni) orientation; zmysł orientacji sense of direction; bieg na orientację sport orienteering; tracić orientację lose one's bearings.2. ( ogólna wiedza) grasp, knowledge; wykazać się doskonałą orientacją w zagadnieniu demostrate a very good grasp of the problem; okazać brak orientacji demostrate lack of knowledge.3. ( skłonność) orientation, leaning, tendency; orientacja lewicowa l. prawicowa left- l. right-wing leanings; orientacja seksualna sexual preferences; orientacja homoseksualna homosexual preferences.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > orientacja
-
12 orientacja
zmysł m orientacji Orientierungssinn f;stracić pf orientację die Orientierung verlieren;orientacja seksualna sexuelle Orientierung f
См. также в других словарях:
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
zagubić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zostać zagubionym, zawieruszonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zagubiły się komuś ważne notatki. Zagubiła się gdzieś pożyczona książka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rachuba — ż IV, CMs. rachubabie; lm D. rachubaub 1. przestarz. «rachowanie, obliczanie, liczenie, także sposób liczenia» Kalendarzowa rachuba czasu. ◊ dziś żywa: Stracić rachubę czasu «stracić orientację w czasie» ◊ Coś (nie) wchodzi w rachubę «coś (nie)… … Słownik języka polskiego
zgłupieć — dk III, zgłupiećeję, zgłupiećejesz, zgłupiećej, zgłupiećpiał, zgłupiećeli, zgłupiećpiały, zgłupiećpiali 1. pot. «stać się głupim, stracić zdolność rozumowania, rozsądek» Zgłupieć z miłości. 2. pot. «stracić orientację, nie potrafić właściwie… … Słownik języka polskiego
ogłupieć — dk III, ogłupiećeję, ogłupiećejesz, ogłupiećej, ogłupiećpiał, ogłupiećeli, ogłupiećpiały, ogłupiećpiali «stracić orientację, rozsądek, zdolność rozumowania, myślenia, przytomność umysłu; osłupieć, zgłupieć» Ogłupiały ze strachu, ze szczęścia, ze… … Słownik języka polskiego
skołowacieć — dk III, skołowaciećeję, skołowaciećejesz, skołowaciećej, skołowaciećciał, skołowaciećeli, skołowaciećciały, skołowaciećciali 1. «zesztywnieć pod wpływem jakiegoś silnego wrażenia; zdrętwieć» Język komuś skołowaciał. 2. «stać się półprzytomnym,… … Słownik języka polskiego
zagubić — dk VIa, zagubićbię, zagubićbisz, zagubićgub, zagubićbił, zagubićbiony «dopuścić, żeby coś zginęło, umieścić coś tak, że nie można odnaleźć; zgubić, zapodziać» Zagubić książkę, list. zagubić się 1. «zostać zagubionym» Zagubiły mu się ważne… … Słownik języka polskiego
zbaranieć — dk III, zbaraniećeję, zbaraniećejesz, zbaraniećej, zbaraniećniał, zbaraniećeli, zbaraniećniały, zbaraniećniali posp. «stracić orientację, zdolność rozumowania, nie wiedzieć co zrobić ze zmieszania, zaskoczenia; zgłupieć» Zbaranieć ze zdumienia.… … Słownik języka polskiego
pobłądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pobłądzićdzę, pobłądzićdzi, pobłądzićbłądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić orientację w terenie; zgubić, zmylić drogę; zbłądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobłądzić w obcym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabłądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zabłądzićdzę, zabłądzićdzi, zabłądzićbłądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić orientację, zgubić się; zabłąkać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabłądzić w lesie. Zabłądzić w obcym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… … Słownik języka polskiego